اوتیسم اختلالی است که در ساختار یک طیف تعریف می شود، به این معنا که افراد مبتلا به این اختلال می توانند طیف وسیعی از علائم خفیف تا شدید را از خود نشان دهند. ممکن است شما به عنوان والدین با برداشت های متفاوتی از این اختلال رو به رو شده باشید. برخی ممکن است اوتیسم را حتی اختلال ندانند و بر این عقیده باشند که اوتیسم تنها یک "تفاوت" است، چیزی که بیشتر به افرادی اشاره دارد که قبلا تحت عنوان آسپرگر(اوتیسم با کارکرد بالا) شناخته می شد. از طرفی، برخی ممکن است اوتیسم را اختلال شدید و طاقت فرسایی بدانند که هیچ امیدی برای بهتر شدن شرایط آن وجود ندارد.
واقعیت این است که در بسیاری از موارد، ترس از این اختلال با واقعیت موجود متناسب نیست. اما چرا اوتیسم ممکن است ترسناک به نظر برسد؟
شاید یکی از دلایل مهم، ناشناخته بودن علت اوتیسم باشد. شما ممکن است در مواردی بتوانید با در نظر گرفتن ملاحظاتی، از ابتلا به بسیاری از بیماری ها دوری کنید. انجام آزمایشات پزشکی، داشتن سبک زندگی سالم و مراقبت های بهداشتی مناسب از این موارد هستند. اما در مورد اوتیسم، ماجرا کمی متفاوت است. شما ممکن است بدون هیچ دلیل مشخصی صاحب فرزندی باشید که مبتلا به اختلال طیف اوتیسم است.
دلیل دیگر، نبودن درمان قطعی برای این اختلال است. روش های آموزشی و درمانی باعث بهبود مهارت ها و کاستن نشانه ها می شوند اما آن را کاملا از بین نمی برند.
برای برخی افراد، "تفاوت داشتن" چیز ترسناکی است. افراد مبتلا به طیف اوتیسم ممکن است رفتار و علایق متفاوتی داشته باشند که این می تواند از دید سایرین غیرمنتظره به نظر برسد.
ترس بعدی مربوط به والدین و وابستگان درجه یک این افراد است. آنها ممکن است از رفتار سایر افراد با فرزند خود نگران باشند. اینکه ممکن است فرزندشان مورد بی توجهی، بی مهری و بد رفتاری قرار بگیرد یا از جامعه طرد شود. حتی ممکن است نگرانی هایی در مورد تنها ماندن فرزندشان در آینده داشته باشند.
شما به عنوان والدین، طبیعی است که به دلایل زیادی احساس ترس و اضطراب داشته باشید. ممکن است مجبور باشید تغییراتی در سبک زندگی خود به وجود بیاورید. با این حال، در بسیاری از موارد همه ی این تغییرات قابل کنترل هستند. سعی کنید شبکه ی حمایتی خود را گسترش دهید. مدارس، انجمن های مربوطه، خانواده و دوستان می توانند کمک بسیار بزرگی برای شما باشند. بیشتر استرسی که ممکن است متوجه شما باشد، نه از طرف فرزند شما، بلکه ممکن است از طرف دیگران باشد که در مورد شما یا فرزندتان قضاوتی خلاف واقعیت داشته باشند. توجه داشته باشید که تشخیص اوتیسم، کودک شما را تغییر نمی دهد، اما به شما درک درستی از وضعیتی که با آن رو به رو هستید داده و شما را قادر می سازد تا از امکانات موجود برای پیشرفت کودک خود استفاده کنید.
ما از آینده خبر نداریم. بسیاری از والدین تجربه های قابل توجهی در این زمینه دارند. به طور مثال آنها می گویند فرزندشان در 12 سالگی مهارتی را به طور بی نقص انجام می دهد که در 7 سالگی اش و با توجه به تشخیصی که گرفته بود، غیر ممکن به نظر می رسیده است! پس هیچ وقت امیدتان را از دست ندهید. سعی کنید روی توانمندی های کودکان تمرکز کنید و استعداد و علاقه مندی های او را کشف کنید. هیچ کودکی بی نقص نیست. ممکن است فرزند شما در مهارت خاصی هیچ پیشرفتی از خود نشان ندهد ولی در عوض، در مهارت دیگری شگفت انگیز عمل کند. سعی کنید بهترین متخصص برای فرزند خود باشید، به این پرسش های اساسی فکر کنید :
خوشبختانه در سال های اخیر با توجه به افزایش آگاهی نسبت به اوتیسم، نگرش جامعه نسبت به این اختلال رو به بهتر شدن است. شما هم می توانید بخشی از این جنبش باشید.
اختلال طیف اوتیسم Autism spectrum disorder یا به اختصار (ASD)، اصطلاحی برای گروهی از اختلالات...
ساده ترین پاسخ به این پرسش این است : ما نمیدانیم دلیل اوتیسم چیست! تا این لحظه علت دقیقی ...
اگرچه کودکان اوتیسم معمولا از نظر جسمی کاملا طبیعی به نظر می رسند و بسیاری از آنها کنترل خوبی...
ABA مخفف عبارت Applied Behavior Analysis و به معنای تحلیل رفتار کاربردی است. این روش مبتنی ب...
گاهی والدین حتی قبل از تشخیص حرفه ای، ممکن است فکر کنند فرزندشان احتمالا به اوتیسم مبتلاست ...
اولین نکته ای که در مورد کودکان دارای اوتیسم باید در نظر گرفت این است که به طور کلی گریه ی کودک، روشی ...
